Ağlatır Hep Kader Bizi

Sevinç kaçtı neşe gelmez hep ağlatır kader bizi
Doğduğumdan beri sevmez horlar daim peder bizi

Zannedersem özel seçti derdi bela gamla geçti
Gece gündüz bir dakika bırakmaz hiç keder bizi

Bizde daim bu oldu fark göstererek yüzünü berk
Dünya diye dönen bu çark lime lime eder bizi

Yok metelik cepte harçlık bir gün toksak bir gün açlık
Böyle böyle bitti gençlik zengin olan nider bizi

Gamı keder sarar özden akar gelir yaşlar gözden
Huzur neşe gitti bizden gelen giden güder bizi

Boyun kalkmaz yerden bükük ceket eski pabuç sökük
Aklım kısa boyum güdük nas tepeden süzer bizi

Yeter gayrı yeter bıktık bilmem kime biz ne yaptık
Aksak topal yola çıktık gelen geçen ezer bizi

Abdest namaz kılsak huşu ağzımızla tutsak kuşu
Münafığı bencil kişi zannetmeyin över bizi

Ehl-i şer’a ters yönümüz enel-Hakk söyler özümüz
Zahidan’a bu sözümüz Nesimîleyn yüzer bizi

Bildik dünyada huzur yok ahbab az düşmanımız çok
Gerek kadın gerek erkek hain hain süzer bizi

Şifre rumuz cümle sözler melametle bulduk bizler
Görmez bizi zahir gözler mana dolan sezer bizi

Bitmiyor derdin hiç ardı deni dünya fazla yordu
Rahat imiş ahret yurdu bekler durur mezar bizi

Gayrı bunu ettim idrak Yunusî’yimmeabımHakk
Hakk’tan gayrı kimsem de yok dost bu halle sever bizi