Hoyrat bir el değse narin bir güle
Bağ değil bağbanlar ağlatır beni
Gönül bağlanmışsa bir sırma tele
Akortsuz divanlar ağlatır beni
Aklıma göç gelir Turna dendimi
Gövel ördek uçup göle indi mi?
Garip hissederim kendi kendimi
Dağılan kervanlar ağlatır beni
Ateştendir aşk atının meydanı
Yandırır yüreği dondurur kanı
Kendine bağlarmış düşler insanı
Cerenler ceylanlar ağlatır beni
Bu dünyanın bin bir türlü derdi var
Her toplumun iyi kötü ferdi var
Görünenin görünmeyen ardı var
İnciler mercanlar ağlatır beni
Dost bağında poyraz olup esemem
Sevenlerden selamımı kesemem
Olur, olmaz bir sebeple küsemem
Çıkacak isyanlar ağlatır beni
Teslimsin alnının yazılarına
Merhem yok gönlümün sızılarına
Kurt seğirtse körpe kuzularına
Çaresiz çobanlar ağlatır beni
Gözükara’m gönül uçtu aradan
Her kim olsa acı çeker yaradan
Şifa versin dertlilere Yaratan
Vefasız insanlar ağlatır beni
Seyr ü Sefer (sh. 110)
http://www.elbistaninsesi.com
Kayıt Tarihi : 19.6.2009 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutlarım kalemi.......ANT+ 10
TÜM YORUMLAR (26)