Ağlatan kadın. Şiiri - Fehmi Tazegül

Bulutlar çöktü etrafa duman kapladı.
Gökte gürültü yıldırım şimşekler çaktı.
Sabaha kadar şiddetli yağmur yağdı.
Gözleri yaşlı kadın durmadan ağladı.

Gece kapkaranlık beyazlarına küstü.
Yılrdızlar gökte ansızın bir bir söndü.
Mehtabın kızıl yüzü siyaha büründü.
Genç kadının saçları aklara döndü.

Sanki karanlıkların kadını olmuştu.
Onun kalbine mutsuzluk dolmuştu.
Dert kederli oldu kötülükle buluştu.
Kanadı kırık sanki uçamaz bir kuştu.

Fehmi.
Haksızlıklar geldi ayrılıklar peşisıra.
Sanki dünyanın derdi çöktü sırtına.
Umudu yok mutlu yaşamdan yana.
Sevgi mutluluk yaşamında kapkara.