Ağlasın Avuçların! ....

Şu yağan yağmura bak şu ıslanan toprağa
O duyduğun ses var ya; Tevekküldür Allah’a

Doğuşunu bir seyret iştiyakla güneşin
Hiç aklına geldi mi neden “hu” der nefesin

Dökülürken semadan sayısız kar tanesi
Birbirine değmiyor düşün nedir sebebi

Görmüyorsan perdedir gözünün önünde ki
O kalbin ne haldedir küfmüdür içinde ki

Bu dünya senin değil sahibi kim bir düşün
İzahını yapsana gece gördüğün düş-ün

İnsana bahşedilmiş kainatta her haslet
Akıl diyorum “akıl” işite en büyük servet

Hiç olmazsa saygı duy secdeye varsın başın
Kul olurken Allah’a arşa yükselir başın

İstersen ondan iste hem serveti hem ilmi
Şahit olur melekler derler bu iman ehli

Biri sana dese ki; “İnandığın Hak herde
Ben görmezsem inanmam hadi sen göstersene”

Acıyarak bak ona! .. Gözü değil gönlü kör! ..
Bir de aklım var diyor! ..Hem inkarcı hem nankör! ...

Varsa aklın hanidir? ..Koy şuraya görelim
Deli olsan anlarız biz sana ne diyelim

Dünya’ya gelişinin mutlak var bir sebebi
Gece gündüz ağlardı kainat efendisi

Gel yarına bırakma tövbenin lezzetini
İhlas ile nadim ol affedecektir seni

Geç kalırsan kapanır gittiğin yollar bir bir
Mırıldansan da olur “Dilinden çıksın Tekbir”

Haydi kır zincirleri getir o “Şahadet-i”
Sen istersen verecek Allah her saadeti

Nefs-ine hükümdar ol esarete düşmeden
Körelt pençelerini o seni terk etmeden

Bilirsin emanettir bedenin deki canın
Zaman akıp gidiyor baki değil hayatın

Hemen şimdi hazırlan titrerken dudakların
Elini aç göklere “AĞLASIN AVUÇLARIN! ..”