Ağlarsan Şiiri - Murat Bozkurt 2

AĞLARSAN/korkarsan (sevgilim)
Gül saçlım
Sevda bakışlım
Ömrü Ceylan nakışlım
Ağlarsan…
Erzurum'da Muş üşür
Kolombiya'da kuş ölür
Ağlarsan
Batman'da isyan ateşi büyür
Söke’de incir zeytine durur
Ağlarsan
Gönlüm hep Mış miş muş müş
Gönlüm vurulmuş her yaz her kış
Yiğitler bir bir sararmış düşmüş
Gönlüm dört mevsim Sarıkamış
Ağlarsan
Edirne'de serçe üşür,
Aşk tutuşur, Son nefesime;
Kuşlar üşüşür gözlerime.
Ağlarsan
Telgrafın tellerine
Sinek konar nefsime,
Ateşten kan damlar tenime Dersim’de
Ağlarsan
Adıyaman'da
Yılan açar asada
Gönlüm naçar rüzgarda
Güneş görmez ne Nemrut
Ne asa
Firavun'a sarılıp ağlar Musa
Gül yaprağından kışa koşar Süzülen aşklar
Yere eğilir gözyaşlarında
Ağlarsan
Gözlerimde bir kedi titrer Ağrılarım birer birer
Sürgünlüğe düşer Ağrı’da
Ağlarsan
Cudi’de buğday savrulur
Tufan olur
Sel olur
Sen olur gönlüm
Ağlarsan
Bir gemi sessiz sessiz
Açılır sensizliğe
İçim acır
Gözlerim üşür,
Akdeniz'de mavilere insanlık gömülür Balıkçılar gözden düşer, İzlanda'da 1615'de.
Kulüpler düşer çimlerden,
Gönlümün 95 harplerinden
Sen düşersin gönlümden
Ağlarsan
Partiler,hep iktidara
Gözlerin,hep sabuna yürür
Babasızlıklar için Daucha'da
Mavi ölür
Sen ölür
Gül yaprak yaprak dökülür

Van'da
Papatyalar bir bir intihar eder
Modernist bilmecelerin
Konya-altı eklektik dağıtmalarında

Ağlarsan
Fenomen aforizmalar ulur
Sen olmayan
Saraşan enginar sicilyalarda
Paradigmalar iflasa uyur Postmodernist bulmacaların
Boynu bükük kuzu diplerinde.
Ağlarsan
Ay boğulur gülüşlerinde Kaosmatik Mayıs sabahlarında, saçlarının güneşi savrulur Sinop'ta
Deniz kokan mavi zindanlarda
Ağlarsan
Yaşar, Kemal'e erir Çukurova'da
Ince Memet vurulur Çoruh'ta
Ağlarsan
Sivas’ta ozanlar yakılır
Kalbinin en anlamlı deltasından
Maraş’ta karıncalar idam edilir
Saçlarının kardeş sehpalarında
Ağlarsan
Şiir boynun büker Amed’de
Öksüz kalır Neruda
Çiçekler koparılır Peru'da.
Ağlarsan
Hazar, siyah gül açar
Tüm bensizlikler bahçesinde
Dicle kan kokar
Tüm sensizlikler ihanetinde
Ibrahimin koynunda
Ağlarsan
İsmail kesilir Urfa'da
Fırtına Aslan kesilir
Moskova'nın beyaz gecelerinde
Bir ağaç
Bir sen
Bir mutluluk
Bir de yiğitler devrilir Baltimuro’da

Ahmed’im düşer salıncaktan
Türkülerle sallanırken arka mahallede Ağlarsan
21 kurşun sıkılır kardeşliğe Mardin'de
Düzende kervan yürür
İt ürür kuzey kutbunda
Ağlarsan
Şairin gözlerinsizliğinde
Uzun ince bir yolda Gündüz gece
Hece hece/Ece Ece
Sakallarında cevizler kırdığım
Elmalar bölüştüğüm
Papatyalar öptüğüm
Cezmi’nin sakallarına
Kar yağar kahkaha zindanlarında
Ağıtlar yakılırken aşk mezarlarında
Ağlarsan
Şiir ölür
Cemal vurulur cemâlinden
Hakkari'de
Perihan vurulur ad-i/aletinden
İran'da
Ağlarsan
Şair ölür
Aşık Veysel'in UZUN ince yollarında
Eyfel gecelerinde
Ağlarsan
Arif hasretinden prangalarla
Unutulur
Dicle'nin sürgünlüklerinde
Geriye bir kin kalır,
Bir herodian
Bir zealotyan
Bir de ölüm saçan kan
Kalır Nar çiçeklerinde

Ve Şiir yanılır
Söz Fuzuli olur
Bedenimin baki,sessiz
Sensiz kışışan/kışıyan
Senli-ben'li kıvrımlarında,
Ağlarsan

Tüm duygularım nudistan
Tüm sevdalarım anadan üryan
Şarap dudaklı meyhanelerde
Ağlarsan
Aşk gider Erzincan'dan
Şair vurulur
Ceylan vurulur
Yetmez bir de sen vurulursun Şili'de
Köpekler aç kalır
Ruandada,ve cesetler paramparça
Ortadoğu'da
Ağlarsan
Dünya döner, hep kahpece
Işıklar söner, yine istanbul'da usulca
Bir kadın, öpülür dudaklarından önce makamınca sonra düşer toprağa
Izmir'de yavaşca
Ağlarsan
sevdalar terkeder mapushanede
Hercai menekşe küser
Ve lal olur her şey
Dalda üç kayısı ağlarken Malatya'da
Ağlarsan
Hüznün ağlar
Hazanın ağlar
Gözlerimde sonbaharın ağlar
Yaprağın ağlar
Ağlarsan
Hep şiir ağlar
Hep şair ağlar
Ağlarsan
Anam ağlar
Ağustos ağlar
Ağyar ağlar
Şair ağlar
Gerisi hep yalan ağlar.
Ressam gözyaşların yazar
Şair kışların/kuşların çizer
Kalemler kırılır
Bombalar patlar yüreğinde
Hazanın ağlar
Hüznün ağlar
Kitapların ağlar
Gözlerimde sonbaharın ağlar Ağlarsan şair ağlar
Şiir ağlar
Sonrası
Kuşlar yetimsizliğe kalır....