Ağlanma Gayrı Şiiri - Mehmet Akif Güngör

Deli gönül kime küstün?
Yalan iken cümle dostun
Kendine mi yoksa kastın?
Gel hele ağlanma gayrı

Süremeden hiçbir sefa
Türlü türlü çeksen cefa
Sabır eyleyip her defa
Gel hele ağlanma gayrı

Nefis bize oyun kurmuş
Ne edersin olan olmuş
Rabbim akıl, fikir vermiş
Gel hele ağlanma gayrı

Bilmez misin dünya sürgün
Hak yolunda düşte yorgun
Bayram olsun sana her gün
Gel hele ağlanma gayrı

Zalim nefsin elindeyiz
Çiledeyiz hüzündeyiz
Sınavda, yeryüzündeyiz
Gel hele ağlanma gayrı