Ağlamak Yüreğime * Şiiri - Onur Şevik

Benim suçum yok ağlamak geliyor içimden,
Tebessümlerim hep yüzeyden dertlerim derinden,
Varlığımdan dahi haberin olmadı benim gibi birinden,
Mevlam ağlamayı yüreğime vermiş, gözlerime vermemiş ki..!

Nasıl bir haldir bu? dökülür dökülür boşalmaz içim.
Herkezle olurda bir tek kendimle olmaz işim.
Nedir suçum? neden böylesine kendimden geçmişim.
Mevlam ağlamayı yüreğime vermiş, gözlerime vermemiş ki..!

Görmeyi, hatta ağlamayı dahi beceremez gözlerim.
Bütün hepsini, bunca derdi nasıl kaldırsın ki yüreğim.
Her ne kadar yirmisekiz olsamda ben hep onsekiz yaşımda olduğum yerdeyim.
Mevlam ağlamayı yüreğime vermiş gözlerime vermemiş ki..!

Her an bir mızrak dokunur yüreğime her an bir gözyaşı,
Anlayamadım ben bu dünyayı, anlayamadım dağı ve taşı,
Hep ben taşıyorum. Alsana gözlerim birazda sen taşı
Mevlam ağlamayı yüreğime vermiş gözlerime vermemiş ki!

Cesaretim yok artık paylaşamıyorum bu derdi kimseyle,
Allah'ım sen bana hayırlısını ver, niyetlerimi hayırlı eyle,
Elbette geçiyor gidiyor hayat! ama öyle ama böyle,
Mevlam ağlamayı yüreğime vermiş gözlerime vermemiş ki..!