Ağlamak, gözyaşını sokağa döken hüzün.

Aydınlıkta, spotların altında,
o utanmaz, o arlanmaz, yüzümün karşısında aynada,
durup kapıdan, kapının öte yanından bakıyorum, yüzüne yansıyan dinginliğine,
an be an göz göze gelişimizden sonra, sessizlik bozulmuş gibi gülümsemekten alamıyoruz kendimizi,
oysa ne br söz çıkıyor ağızlardan ne bir söz kulak zarını titreştiriyor,
anlıyorum aşk ne bir yüze ne bir kişiye ne bir duruma karşı...
sonra gölden beri bir rüzgar esip, şarkılar çığıran gövdeleri okşayarak,
çatlak sesleri yumuşatıyor, gitara neyi karıştırıyor,
daha ay o tam gövdesiyle göle dalar gibi kaybolurken gözlerden,
bir yanımda, bir karşımda, yüzü gecenin karanlığında, sesi rüzgarın esaretinde,
insanı hüzünlendiren herşeyin ötesinde,
aşk ne bir yüz ne bir kişi ne bir durum.
gözlerin ağırlığı, sigaranın aroması, bu büyük çadırın soğukluğu,
aydınlıkta, o spotların altında, karşı durduğun rüzgarın içinde, savrulduğun yalnızlık,
kendini savurduğun.

Ağlamak, gözyaşını sokağa döken hüzün.