Su gibi aksın dakikalar..
Gözlerinin buğulu zamanlarında.
Kapat kirpitlerini.
Usulca…
Yanakların ıslansın..
Tükensin sözlükteki tüm kelimeler,
Boğazında.. düğüm anlarında.
Aldığın nefes daraldığında..
Öfkeler yükselip bir dağ gibi olurken..
Hıçkırık..
Rüzgar gibi gelsin..
İmdada yetişerek, hıçkırıkların..
Ağladıkça erisin..
Öfkeden oluşan buz dağların..
Eriyen buz dağlarından ırmaklar oluşsun..
Sık yumruklarını..
Vur duvara..masaya..
Yetmezse vur YASAYA…
Çağlayan gibi coşsun..
Irmakların…
Önüne gelirse gelsin..
Kırıp geçirsin dalgaların..
Kökünden söksün şeytan ağaçlarını..
Kendi selinde bitirsin..
Sen ağla..
Irmakların senin olsun..
Sen ağla..
Kavrulan çöllere ırmakların dolsun..
Sen ağla..
İnsan mı şikayet ettiklerin hep?
Lanet olsun.! ! !
Kayıt Tarihi : 15.7.2009 18:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bencil insanların,melek yüzlü maskelerine aldanan saf kişinin,maskenin altını görmesiyle başlayan serüven..

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!