Ağlama Vakti Şiiri - Uğur Yılmaz

Şimdi en uygun vakittir ağlamaya,
Yazın, sonbahar zırhıyla kışa direnişi,
Güneşin, bulutların ardına gizlenişi,
Ağlamaya en uygun vakittir şimdi…

Ağla sen de yaptıklarına, yapılanlara,
Zamanın yanlış yerinde bulunduğun anlara,
Ya da seni terk etmeyen yalnızlığına ağla,
Bir eylül akşamında seni sensiz bırakmasına…

Nedenini bilmediğin acılarınla ağla,
Sebebini soramadığın kötülüklere ağla,
Ağla ki, denizleri oluşturan gözyaşlarına balıkların,
Nehirlere akan gözyaşların karışsın…

Sen hiç ağlamadın,
Belki de ağlayamadın,
Kendini hayata hiç bağlayamadın,
Ama unutma,
Dilimde değil,
Kalbimdedir artık adın…

Dedim ya sana,
Şimdi sıra ağlamakta,
Sen kendini yalnız hissetsen de uzaklarda,
Şu an ve şimdi,
Bütün dünya sana ağlamakta…

Bugün Eylül bitti,
Ekim hiç gelmeyecek,
Ağlama vakti bu şehirden belki de hiç gitmeyecek,
Kalbimdeki yangınıysa kimseler söndüremeyecek…

Vakit de tamam, zaman da,
Ağlamaya en uygun vakit geldi şu anda,
Ve şimdi en uygun zamandır ağlamaya…