Ağlama Şiiri - Abdullah Erdem

AĞLAMA

haline gözyaşı döküp ağlama
tanrı sevdiğini vururmuş yere
dağların heybetine bakıp aldanma
lime lime eder doğrarmış dere

sabretmeyenin sabrı bilinmez
herşeyi tam olan bir gün dövünmez
büyük görür kendini fakiri sevmez
cehennemde altından akarmış dere

şimdi garibandır her gün ezilir
lokmaları yutamaz boğazına dizilir
bir ok misali yayda gerilir
cennette altından akarmış dere

tanrı sabrını da sınamak ister
şükredip kendine dönmeni ister
şimdi acıdır ama sonu mukadder
tanrı sevdiğine verirmiş keder

zengin kendini hissetmez muhtaç
bu dünyada hep başındadır taç
sen imrenme ona seccadeni aç
ötelerde zebani kafire muhtaç

kafir ötelerden hep dönmek ister
yaptığı günahlar dibinde biter
cehennem kapısından yüzüstü girer
dünyada mirası mahvolur gider

üzülme sevdiğim ağlama bugün
cennette yaparlar sana bir düğün
şimdi sabreyle rabbine sığın
isyan edersen imanın kaybolur gider

Abdullah ERDEM
06-11-2007