Yoklukmuş kader
Üzülmekmiş heder
Rahmetli olmaktan beter
Ellerim titrer
Gözlerim durmaz
İyilikler sanırdım bitmez
Mali hülya ile hayat geçmez
Ağla yüreğim ağla
Gülmeyi unutan gözlerim ağla
Lal ol da dilimi bağla
Ağla yüreğim ağla
Yokmuş candan seven
Olmalıymış hep veren
Kadermidir kahreden
Susuz kaldı kardelen
Uyku kalmadı yok seven
Lisanıma yok cevap veren
Lanet hani nerde can veren
Ulaşamadım hani yaren
Kader mi hep cile veren
Mutsuzluğum artık yeter
Uçurumdayım son olsun keder
Nerede kaldı eş dost
Elde kalınca sadece post
Çaresizlik çok zormuş be dost
Ayağın bükülüp tökezlemeye gör
Rahmet dilemezler hiç olursun
Elller gününü gün eder sen kahrolursun
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 00:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)