Ağla dostum ağla!
Gülerek ölmesin diri dursun kalbin.
Ağla ki yıkansın tozlanmış gözlerin.
Olduğu gibi kabullensin artık hayatı yanıldığını anlasın renkli düşlerin.
Dalalım hemdertlerimizle karanlığın şiirine.
Ardına kadar açalım kapılarımızı, bırak dolsun bütün hücrelerimize hüzün.
Baktım, gördüm!
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var