Agıt Gibi Özlem Şiiri - Zuzu Şiir Kadın

Gözlerimde tükenmeyen bir yangın,
Aldatıldım, içimde kırık bir çınar.
Beklediğim günler bir bir soldu,
Hasretime cevap yok, geceler dar.

Adını her nefeste anıyorum hâlâ,
Yüreğimde zincir, boynumda yara.
Sevdan bana bir mezar taşı oldu,
Aldatmanın izi silinmez asla.

Bir umut bekledim dönersin diye,
Gökyüzüne baktım, yıldızsız gece.
Kırık hayallerle baş başa kaldım,
Sonsuz özleminle yandım gizlice.

Her gülüşün, hançer gibi saplandı,
Sevdan yalanmış, kalbim inandı.
Bir başıma kaldım bu sessiz şehirde,
Özlemin kemirdi, ruhum dayandı.

Beklerim yolunu sabahlara dek,
Gözlerim kapında, gönlüm heder.
Aldattın sevdayı, inkar etsen de,
Kalbimde açtığın yara beter.

Kelimeler kırık, sözlerim yetmez,
Sensizliğin yükü gönlümde bitmez.
Bir ağıt yakarım her gece sana,
Bu ihanet ruhumu terk etmez.

Hasretin gözlerimde pınar misali,
Dökerim yaşlarla yüreğim hali.
Unutur sanma seni bu kalp asla,
İçimde yaşar her anın, her hayali.

Bir çiçek beklerken bahar dallarında,
Solgun yapraklar düştü kucağıma.
Sen başka kollarda gülerken sessiz,
Ben özlemi sardım yaralı bağrıma.

Bir gün dönsen de bulamazsın beni,
Yandım kül oldum, erittin teni.
Aldatmanın zehri sardı damarlarımı,
Yıkıp götürdün bütün düşlerimi

Şimdi bir ağıt var gecelerin koynunda,
Hasretim gömülü sensizliğin oyununda.
Aldanmış kalbim yine seni arasa da,
Yasım hiç bitmeyecek hayat boyunca