Kor ve yürek,
Yan yana konur mu hiç?
Bu toplamın çıkarımı tek olur...
ACI...
Ve bu acılar;
Hiçbir sayıya bölünmez,
Tek yaşanır.
Ağıtlar yükselir,
Yürek duvarlarında...
Gözyaşları nehirlere,
Nehirler kuruyamaz olan,
Okyanuslara dökülür.
Hiçbir güneş ışığı,
Kurutmayı başaramaz.
Tıpkı evlat acısının,
Yüreklerdeki;
Kapanmayan yarası gibi...
Fadime Anaya....
(1996)
Kayıt Tarihi : 5.2.2010 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
.
düşünürlüğü satır geçişler
takıntısız akıp gidiyor
mükemmellin üzerinde
bir paylaşım olmuş kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)