Ağıt Şiiri - Berkay Ökten

Savaşlar gördük
yanıyordu içimiz
düşen bombalarda ölen bizdik
insanlar gördük
çağ yangınları,alev saran bedeni
çocuktuk gülmemiştik
ve daha gülecektik niceleri

Ahmed Arif demişti;
uzay çağında bir ayağımız
kıl çarıkta öteki
tarihte gördük;
yazamıyordu çelişkiyi

Bekliyorduk
bahar günleri gibi barışı
toprağımız kan kokuyordu,
toprağımız gün ışığı
ve biz,
kara toprağın ak benizli,
bereket yüzlü çocukları
bekliyorduk
sonsuz uykusundan uyanacak sonsuz baharı

insandık,
taşıdığımız özlemle barışa
yarattık toprağı altında ateş
sonra yakar oldu bedenlerimizi
üstümüzde yükselen güneş
Barışı unuttuk bir zaman
savaş çanları sardı kulağımızı
günler kan oldu
asırlar acı
karanlık çöktü
nefesler tükendi artık