30.06.2000 / İstanbul-Ankara-Bursa-Kahramanmaraş
Yüreğimin kaldırımlarında sabahlar sarhoş aklım
Üstüne güneş gibi doğardı güzel bir çehre
Gözlerim karardı belki
Güneşim söndü ya da
Bulutlara kadar uzanan kargılar
Uçlarında ihanetin zehriyle
Dönüp göğsüme saplandılar



