30.06.2000 / İstanbul-Ankara-Bursa-Kahramanmaraş
Yüreğimin kaldırımlarında sabahlar sarhoş aklım
Üstüne güneş gibi doğardı güzel bir çehre
Gözlerim karardı belki
Güneşim söndü ya da
Bulutlara kadar uzanan kargılar
Uçlarında ihanetin zehriyle
Dönüp göğsüme saplandılar
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan