Ağır Geliyor Şiiri - Mustafa Yalçin

Gözlüklerim ağır geliyor
Biraz sonra bir yusufçuk düşecek göl yüzüne.
Kanadındaki eski rüzgarların anisi silinecek
Belki malum ömrünün malum kaderidir, olan.
Şimdi de ağacın gölgesi ağır geliyor
Ağaç toprağa ağır geliyor.
Yusufçuğun gövdesi suya ağır geliyor.
Bütün bu ağırlık o anılardan geliyor.
Ve her şey ağır geldiğine göre
Artık düşebilirim.

Ve tanrı görmemeli bütün bu ağır gelen şeyleri.
Açlığı uykusuna ağır gelenleri
Maişeti hayatına ağır gelenleri
Yoksa
Bütün bunların
Ve görmeyen gözlerin
Hesabını kim verecek?

Acaba ilk önce kim görecek
Yirmi birinci yüzyılın ilk altın kaplı et kötülüğünü?
Saraylardan öteye gitmeyen varak zenginliğini
Ve cehaletin bağnaz vurdum duymazlığını
Ve bunun kadından aldıklarını...
Kim farkına varacak?

İsterdim ki yeşil buğday diplerinde ölsün çocuklar
Ya da insanca büyüsün hepsi modern çağın güneşiyle.
Ama konuşmayı öğrenmeden ölmeyi öğrettiler vahşice.
Bir avuç patron, daha da büyüsün diye.

O,
gözleri yakuttan balığın yüzgecinde gittikten sonra
Bütün bunları görebilmek ağır geliyor.
Simdi
Gözleri ateşten bir kaplan diliyorum.
Tanrım bunu yapabilirsin!
Pençeleri akkor çelik bir kaplan...
Ve gözleri bütün kötülükleri yakacak o kaplan...
Pençelerini kötülerin kalbine akitsin diye.

11.08.2020