O eski günlerden kalmadı eser
Ne yana göz atsam bağır deliyor
Yüreğim yandıkça yüzüm buz keser
Bu can artık bana ağır geliyor
Eve benzemeyen katlara döndüm
Karaya oturmuş yatlara döndüm
Adı unutulmuş zatlara döndüm
Bu can artık bana ağır geliyor
Nasıl bir teselli olur ki bağa
Her zaman gül diye çarpan budağa
Kalsam da faydasız dudak dudağa
Bu can artık bana ağır geliyor
Bana sormuş gibi olanca yüke
Sırtını dayamış bel büke büke
Benzesem ne yazar prense, düke
Bu can artık bana ağır geliyor
İçi bomboş olan katlara döndüm
Karaya oturan yatlara döndüm
Adı unutulan zatlara döndüm
Bu can artık bana ağır geliyor
Kayıt Tarihi : 6.3.2018 15:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!