Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
sel götürdü bu aşkı,en sonki sağanakta,
boğuldu sevda köşkü,gönlümdeki ırmakta.
ne bileydim,yalan süslediğini,
pembelerin burcunda.
nerden bilebilirdim,yılan beslediğini,
ağzının sarnıcında,
Kaleminiz daim olsun Saygılar....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta