Ağıd-ı Âli Şiiri - Ahmet Yıldırımtepe

AĞID-I ÂLİ
İpek al mendilimi oyalayıp yolladım
Bir kez göreyim diye kapıları kolladım
Can çekildi elimden göz yaşımı salladım
Gönüllü yazılmışsın daha gelmeden sıran
İki cihan gülmesin benim Ali'mi vuran

Kınalı sarı saçın bayrak gibi al olmuş
Attığın her bir adım gonca verip gül olmuş
Derler ki göz yaşlarım damla damla sel olmuş
Cepheye mi gidermiş on beşe yeni giren
İki cihan gülmesin benim Ali'mi vuran

Rabbim bir daha göster o masmavi gözleri
Silinmesin yüzümden nigâhının izleri
Esen yel getirir mi bal kokulu sözleri
Açılmasın olur mu Elif kız ile aran
İki cihan gülmesin benim Ali'mi vuran

Pulladım ak mektubu gelin olacak bu yaz
Yüreğime çığ düştü bağrımda söndü ayaz
Hayaller şehit şimdi kefenler kardan beyaz
Tutuşup yanmaz mıymış haberini getiren
İki cihan gülmesin benim Ali'mi vuran

Bir şarapnel ok olup sinesine saplanmış
Göğsünde duran mushaf kızıl ile kaplanmış
Cennetin çiçekleri bir araya toplanmış
Bağıma hazan düştü, can evim oldu viran
İki cihan gülmesin benim Ali'mi vuran

Giderken kestiğin o perçemi saklıyorum
Cennet bahçelerinden gül diye kokluyorum
Vuslat mahşere kaldı, ben öldüm bekliyorum
Bilemedim, ölmezmiş vatan için can veren
İki cihan gülmesin benim Ali'mi vuran

Ay ve yıldız kanatlı, bin semavat atına
Yüce mevlâdan davet, çık şehitlik katına
Kanınla mühür vurup şehadet beratına
Mihr-i mâh arasında aşkla kıyamda duran
İki cihan gülmesin benim Ali'mi vuran

AHMET YILDIRIMTEPE