Âgâz-ı Gazeliyyât 341 Şiiri - Agah

Fezâ-yı bâg-ı hazân u bahâra erzânî1a
Gülün girişme vü nâzı hezâra erzânî
Hemân bu bezmde pervâne oldugum kaldı
Zamâne itdi mi kemter şerâra erzânî
Bu sâz u ‘acz-ı güneh şûy-ı mey-keşâne-sezâ
Vakâr zâhide zâhid vakâra erzânî
Nesine nagme-serâ ola dil bu gülzârun
Degül gül itdi meger baht-ı hâra erzânî
Derûnı saf olan âyîne gibi hˇ âhişden
Olur müşâhede-i rûy-ı yâra erzânî
Bana ne yâr gerekdür ne vasl ne hicrân
Bu i‘tibârlar Âgâh-ı zâra erzânî