AĞAÇ OLDULAR
YANMAYI VE KESİLMEYİ ÖĞRENDİLER...
.
Mevsim normallerine dahil diye adlandırabileceğimiz rüzgarlar ülkenin; kuzey batı-batı-güneybatı ve güney yönlerinden bütün şiddetiyle esmeye başladı...
Hangi yönden eserse essin bu rüzgarların hepsinin ortak adı: “orman yangını”...
Yüreğimizde kozalaklar patlatarak izliyoruz, acıyla ve öfkeyle izliyoruz yeşil üstüne kırmızı bir ölüm gibi çöken bu yangınları.
Acımız; ülkemizin toprağında kalmış bir avuç cennet parçası güzelliğin, kül yığını, kapkara bir cehenneme dönüşüyor olmasından...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta