Ağaç, bir ana gibidir
Sımsıkı sarılır
Kökleriyle toprağa
Nasıl bir ana
Sevgiyle sarılırsa yavrusuna...
Ağaç, dal uzatır
Cıvıl Cıvıl kuşlarına
Nasıl bir ana
El uzatırsa yavrusuna...
Düşün!
Bir ağacın
Dalını kırarsan kökünden
Bir ananın yavrusunu
Almış olursun elinden
Her ikisi de üzülür
Ve ağaç
Sararıp solar
Kuru yavaş yavaş
Ölüp gider kahrından...
Kayıt Tarihi : 16.6.2008 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!