Çok sevmişti yaprak ağacı
Ananın sinesine sığınır gibi
Sımsıkı tutunmuştu ağacın dalına
Ağaçta yaprağı sevmişti
Onun sayesinde nefes alıp nefes vermişti
Ama yaman esti hazan rüzgarı
Yaprağı anasından ayırdı
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;