Ağaç ve Dal Masalı Şiiri - Hilmi Haşal

kökünden kopup kurutulmuş ağaç yok
göğe doğru dalları duacı (salkımsöğüt hariç)
söz geçiremezken zamana yaprakları
büyüdükçe sararır inatla aşktan düşer

yüreğim atardamar basıncına ezik gül
yüzyirmi sayısına rahvan uçuyor görünmez
çılgın koşardamar soyut yeleleri şiir
başına buyruk kökünden yaramaz kaçkın

sonsuz an yok nerde bakraç olmuş dal
öngünleri ertegünlere taşıyan dengelik
gövde dilini dinlemeyen yaprak gönlüm
düşüp sıkıyor bileklerimi de kesiyor düşüp

kökü sevda olan ağaç tanımlıyor dileklerimi
ve beynimi kendi özgürlüğünce masal
kuruyup kütük olduktan sonraya dek kereveti
gider ama sızlar yara izi derin sayfalar