Afşar Beyleri Şiiri - Hasan Salih Küçük

Kara yağızdır tenleri
Kerpiçtendir duvarları
Yurt eylemiş bu yerleri
Göçmüş,Avşar beyleri...

Ankara'dır plakası
Bâlâ,Avşar Kasabası
Bu yörenin sevdalısı
Bizim,Avşar beyleri...

Duyuldumu ezan sesi
Farketmezdi mesafesi
Dolar safın yeganesi
Hak! der,Avşar beyleri.

Müsade ister kalkmadan
İkram ederdi lokmadan
Ve dahi güneş doğmadan
Kalkardı,Avşar beyleri...

Hürmeti edep bilirdi
Gel dediğinde gelirdi
Saygıda kusur etmezdi
Mert idi,Avşar beyleri...

Osmanlıdır serveti
Anda içti şerbeti
Eşi olmaz lezzeti
Tattı,Avşar beyleri...

Kanın döktü toprağa
Şehit oldu uığrunda
Yokluklardan,varlığa
Erdi,Avşar beyleri...

Mazluma diklenmedi
Boşa yüreklenmedi
Peşinden sürükledi
Çağı,Avşar beyleri...

Dünü,günü bir idi
Gökten inen kar idi
İste canın verirdi
Yaran,Avşar beyleri...

Harama asla bakmaz
Yasak sulardan içmez
Verdiğin sırrı deşmez
Mertti,Avşar beyleri...

Düşenin dostu olur
Haksızlığa haykırır
Törelere bağlıdır
Kökten,Avşar beyleri...

Kin ve nefrete düşman
Gönül yapmada uzman
Her gönüle bir orman
Dikti,Avşar beyleri...

Köprüdür sevdalara
Kalkar eller semaya
Der Salih'im,Allah'a
Kuldur,Avşar beyleri...