Affettim Seni... Şiiri - Nurcan Düzenli

Gel..
Affettim seni,
Şu akan yaşlarımdan yol yaptım gemilere.
Gel..
Döndür o gidişini,
İçimi yakan bu acıyla konu ettim seni şiirlere.

Dön..
Tekrar tut ellerimi,
Ölüme meydan okuyalım birlikte.
Dön..
Sök at yüzümden kederleri,
Kalbimi ayrılık denen o pislikten temizle.

Kal..
Gidişinle yakma içimi,
Yazık değil mi gözlerime?
Kal..
Yanımdan kov şu sensizliği,
Sen hiç ağlamamı istemezdin sözde.

Sev..
Benim sevdiğim gibi,
Ben ölürcesine sen ise ömrün yettiğince.
Sev..
Dudaklarıma kondur karanfili,
Bir kere de sen sar beni ölümlük bir sevgiyle.

Dur..
Yolun başındayken dön geri,
Hala bir umudumuz varken yeni bir güne.
Dur..
Aklından çıkar şu gitmeleri,
Ya ez geç beni ya da ölümümü izle.

Bırak şu gidiyorum ayaklarını,
Sen de sevmiştin, sözlerin hala aklımda.
Bırak şu unuttum anılarını.
Biliyorum, sesim hala kulaklarında.

Gel..
Affettim seni,
Şu akan yaşlarımdan yol yaptım gemilere.
Gel..
Döndür o gidişini,
Gelmeyeceksen de ölümü yaz alnımın üzerine.

~ Nurcan Düzenli ~ | Affetim Seni..