ne kötü, affetmeye, bahane arıyorum
bir köleymişim yazık, özgürdüm sanıyorum
yapılan bir hatayı, doğru diye yutkunup
sen gelince aklıma, görmezden geliyorum
ellerimi alnıma, yaslamışım karşıma
geçip saf saf, sırıtıp, gülerek inadıma
hataya doğru deyip, affetmemi isteyip
güveniyor sevgime, sığınıyor aşkıma
benim düştüğüm sensin, tüm nefretim kendime
nefret ettiğim aşkım, kinim kendi kalbime
bu aşk kine dönüşür, intikama dönüşür
dik dur eğilme kalbim, yeter artık gevşeme
Kayıt Tarihi : 9.9.2025 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!