Affet me Beni Şiiri - Suray Ekinci

ben seni
affetmiyorum
bağdaş kurmak istemiştim yüreğinin sofrasına
tavla oynayacaktık istanbulun en saaf sokağında
yenecektim seni
hesabınıda bu aşkın
yine
ben ödeyecektim yarına
sonra duvar yazıları bırakacaktık geleceğe
dünyanın bütün dillerinde gülecektik
tüm renklerde kızlarımız olacaktı

ben seni
affetmiyorum
enternasyoneli ıslıkla çalacaktık
uzun yağmur altı yürüyüşlerimizde

taş sektirecektik
giremediğimiz istanbul denizinde
güneşin batarken neden kızardığı üzerine tartışırken

sonra adaları tartışacaktık
ben onlar kadar özgür olmak istediğimi
sen onların da özgür olmadığını idda edecektin

söz dönüp fabrikalara gelecekti
ben yaşayacaktım
yaşadığım tüm acıları yeniden
sen teorik söylevler çekecektin
örgütlenememiz üzerine
küfürler savuracaktın
sınıfın
kendi kendini örgütlemesi sonucunda anlaşacaktık

ben seni
affetmiyorum

ben aslında
kendi mi
affetmiyorum

kurtaramadım kendimi
adamışlığımdan

sana sabahladım ben yıllar boyu
bir sabah
bir sabah olsun düşmedim

arpa tenine kurban olduğum
bağışla beni
çiçekli evler kaldı çocukluğumda
düşlerim dağıldı toplayamadım
özür diliyorum yar yüreğimden
özür diliyorum kadın onurumdan
aşk da aldatılmışlığın kabulünden

analık yanım ağır bastı
öpüyorum tüm aşklarımı ağızlarından
sana söz
biliyorum azar azar ölecem yokluğunda
ama sevdamı büyütecem oğlumda

gelemedim
git
saat zamanı beş geçiyor
SEN bir eksildin
ben SEN eksildim

mart 2009