Affedin Beni Şiiri - Akın Kalkan

AFFEDİN BENİ
Özür dilerim ailem affedin beni

Sizin kadar güçlü kalamadım hayatta.
Düştüğüm yerde kaldım. Affedin beni.
Gırtlağıma kadar girdiğim şu batakta.
Hayallerim rafta kaldı. affedin beni.

Yarınları yok saydım, geçmişime sarıldım.
Kadere boyun eğdim ama, içten içe darıldım.
Eskiden, sabaha kadar, mezarlıkta kalırdım.
Acılarım gün be gün çoğaldı. Affedin beni

Bütün paramı, şu zıkkıma verdim içtim
Görmeyin diye, bir kaç sokak öteden geçtim
Uslandım ben babam, artık büyüdüm, piştim
Yokluğunuz aklımı aldı, affedin beni.

Babasızlık zormuş, yere hep titrek bastım
Elimdeki tek resminizi, gönlümün soluna astım
Kimseye zarar vermedim, kendi canımaydı kastım
Günlerim hasretinizle daraldı, affedin beni

Hayalleri biriktirdim, üst üste koyup katladım
Yokluğunuzu kimseye söz etmedim, yüreğimde sakladım
Haktan geleni ne karaladım, ne de akladım
Mutluluğu benden toprak çaldı, affedin beni

Sizin bana değmeyen ellerinizdir artık mezarım
Her geldiğimde, bir avuç toprak kazarım
Haktan emir gelince, adımı taşınıza yazarım
Her gün sabrım biraz daha azaldı. Affedin beni.
Bu dünya, mutlu sonsuz bir masaldı, affedin beni.