Çayda çıra yanıyor
Yüzüm gülüyor
Başım dönüyor mutluluktan
Sevinçli ünlemler var cümlelerin sonunda
Bir düğün salonunda.
Yıllar var saçını okşamayalı
Ellerim gülistan, zülfünü bekler
Solmaya yüztuttu koklamayalı
Yüreğim gülistan yolunu bekler.
Soğudu tabiat gittiğin anda
Senin gözlerine kirpik olayım
Birisi bakarsa kapansın diye
Senin kulağına küpe olayım
Güzel söz ederlerse duymasın diye
Hercai meleklerin dinlendiği sayedir bu çınar.
Selvuran gözlerine korunak.
Hani, şu korktuğun kâbusları var ya aklımın
yanlış diye.
Dallarım, budaklarım, yapraklarım yani.
Gün be gün buduyorsun ya
Ah o aşıklara şiir olan geceler
Ah o mısralara matem olan heceler
Kalemime gönlümü anlatan düşünceler
Yıldızlar tarumar,ay viranedir
Kimedir çatık kaşın,hüznün kimedir
Şimdi kadıköy vakti
Şimdi iskelede bayat çay
Yapana lanet ettiren.
İnsanın kendinde olduğu zamana delikler açan
Çaycının geliş gidişleridir.
Gel de küfretme aysultana
Soğuk,hüzünlü bir soğuk.
Bugün de farklı değil.
Sensizim yine.
Heryanım üşümüş,
Heryanım titrer.
Sokak kedisi gibi.
Kalk,
seni uykuna götüreyim,
kucaklaşırız.
Ve sen de beni rüyanda kucakla,
güneşi borçsuz karşılarız.
İçin içine sığmıyorsa
içime at içerinden taşanı.
Boşa akmasın mutluluk.
Bizim cennetimizde
israf haramdır..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!