Adsız II Şiiri - Ahmet Fatih Erdöl

artık ne kalem elime geliyor
ne ben onsuzluktan yakınıyorum
sadece birkaç günlük serzeniş benim kaybım
kazandığım hiçbir şey yok sevgili feleğim
ruhumun anlamsızlığından başka ve sen..

ben kaçıp durdum senden ve benden
yeryer iz bıraktım gel ve bul beni diye
medetim ne aydan ne rüyadan yine de sen
bekleye bekleye kalbim taşlaştı
bu ne ahval!
yüzüm yosun tuttu
bu ne cerayet
ve öldüm..

şimdi
ne yapıyorum
nerede yatıyorum
ne istiyorum
neyden korluyorum
bilmiyorum..