Adsız bir şiir yazıyorum, kimseye yazılmayan...
Delilikse, deliyim biraz delilleriyle.
Renksiz bir çocuk parkının, ruhsuz tahta soluk oyuncakları,
bir salıncağın aralığında sıkışmış eski bir özlem kadar.
yada bir maden ocağının kıyısında açık kulübeye takılacak kadar.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
