Gittiğin gün
Biraz hüzün kattım yokluğuna
Bardağımda dudaklarının izi
Yatağımda teninden arta kalan sızı
Yarım kalan şiir, üstünü çizdiğim yarın
Altına not düştüğüm yazı:
“ Adını sustuğum kadın…..”
……
Söyle bana
Kaç yangın ateşinde dağladın
Yüreğinde kilit vurduğun odamı?
Ve kaç dağ rüzgarına savurdun
Yeni baştan, küllerinden doğan adamı?
Buna gitmek mi diyorsun?
Ahh! ki dokunmak yanım, sevmek yanım
İçinde kopan çığlık! Ve Sustuğun zamanım
Biliyorsun…
……
Yine düştün kuytusuna gecenin
Oysa yine düş’tün! Kahretsin biliyorum
Hiç bir anlamı yoktu sevişmelerin…
Üzerime sinmiş kokunu siliyorum
Telaşla kırdığım aynalarda hüzün
Duvarlarda unuttuğun yüzün…
D e l i r i y o r u m……
…….
Turuncu bahar aşklarında
Yol üstü verdiğin molanın
Unutulmuş közüyüm ben…
Yaktığın ateşte kavrulan tenim
Bir kıvılcım olup gökyüzüne,
Ay’a ve buluta değen sözlerim
Dün’e
Hükümsüzdür…
Tükürdüm aşk’ın yüzüne
Ve kavganın (hani umut dediğin)
Bir de ölümün, (kapımı durmadan çalan
O zamansız gecikmişliğin….)
Pervasızım, kuralsızım, yalnızım ben..
Bir şiir dökülür arada,
Çivi sökercesine çektiğim
Kan revan yüreğimden…
Benim içtiğim efkar
Ve senin duman altı korkuların
Adresi belli
Hani gittin gideli
“Adını sustuğum kadın….”
*Değerli dostum Altay ÇAPAN'a şiir seslendirmesinde verdiği emek için teşekkürlerimi sunuyorum..
Uğur Deniz ÜlkegülKayıt Tarihi : 19.9.2005 22:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yol üstü verdiğin molanın
Unutulmuş közüyüm ben…
Yine orijinal,yine etkili.Kutlarım kalemi.
TÜM YORUMLAR (1)