ADRES
Mihmanım candan özge, gönül ona hediye
En son dediğim sultan, evvelin ilki düştü
İmdat diye bağırdım, sevenler nerde diye
Ben tükendi sanırdım, önüme yılkı düştü
İnsanlık can çekişir, insanın benzi soluk
Medeniyet can alır, kan akar oluk oluk
Geceye kilit vurdum şafaklara yolculuk
Aklıma Ay yıldızlı bir turan mülkü düştü
İnsan takdir edilen bir hayatı yaşıyor
Asi gönül sevdanın yarasını kaşıyor
Herkes her gün kendinin cesedini taşıyor.
Saf saf ettim eledim, bir şahbaz Dilki düştü
Şu gökyüzü özgürlük, yıldızım var ayım var
Bir sevdalı gönülden başka acep neyim var?
Ardımdan konuşanın hayalinde payım var!
Aşk ile bağlıydı da aklına tilki düştü
Dünyayı kucakladım, sorguda minkir-mekir
Geçmişim geçti gözden, hayaller yandı bir bir.
Susup da ağlasam mı, ölümle akar mı kir?
Annem beni çağırır, özleme gel ki düştü
Hayaller mi tükendi, umut mu istikbale?
Yok dedikçe KALELİ, dile dolandı KALE
Gönlüme KEÇİKAYA, bahtıma AKÇAKALE
Kaderime FATMANUR, dilime ÜLKÜ düştü
Kayıt Tarihi : 20.11.2016 20:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!