HOŞGELDİN!
EMEK KARDELEN
Gözümüzün ışıltısı,
Gönlümüzün baharı,
Aramıza hoş geldin.
Nasıl üzülüyorsak,
beyazımızı kirletişimize?
Ve bile bile içimizi kararttığını,
yine de saklanıyorsak ardına karaların.
Bilsek de olmayacağını,
iyi olacaksın her zaman.
güçlü,
beton gibi...
yaşama sevinciyle dolu,
hayata sımsıkı sarılarak,
aldığın her nefesin hakkını vererek...
HAYALİMDE
SEN (?)
Hayal ediyorum da sevgilim,
sen ve ben;
kırlarda dolaşıyoruz,
Güllerin dikenlerinde ki; acı tat,
Yarin gözlerinde, hüzne benziyor,
Ömrümün günlerinde ki; susuz yaz,
Sevdamın bitmeyen, sabrına benziyor.
Bak aşklara, güllere,
Yağ güzel kar,
yağ, yağ ki;
Ağlamasın o güzel toprak.
Eğer o toprak senin ile;
Canına can katmazsa,
Belki de;
Kalbimin uzak
oval sınırlarını çaldı zaman.
Söyleyin.
Hangi askı taşımak ister;
cepleri günah dolu bir ceketi?
Kar yağıyor
sımsıcak düşlerime
ve hayat
düşlerimi
kartopu yapıp yapıp
karanlığa fırlatıyor.
şiir konacağı yüreği bilir.
eğer onu hak etmeyen bir avuca konduysa,
hemen kanatlanıp oradan uzaklaşır.
ama onu seven bir avuçtaysa;
kişinin yüreğine yuvalanır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!