yaşa yaşa
adı hayat olsun
gelde erit ruhlardaki heykelleri
dök kalıblara
adı insan olsun
sevme seversen vurulursun
beni sev ne olur
bir insan ancak bu kadar kalpsiz olur
bak buda sigaramdaki son nefes
oda can vermek üzere ellerimde
savurdum küllerini bir gri sensizliğe
renklerimde öldüler ellerimde bir hiç uğruna
Keske zaman acisa bana
geri donsem o yillara
anlatsam eski dostlara
okudugum kitabi
sokaklar bensiz kalsa
bilinmeze giden bir yolda
eserse ayrılık rüzgarı
unutulmak kader olursa
bir dost ağıdı düşer dilime
sarılırım kendime birde anlamsız kelimelere
üşürüm bir temmuz gecesi
ay ışıgında kararan yanaklara
ismini kazıdım gözyaşlarıyla
susadığım zaman hasretinle
kafatasımdan içtim ölümü seve seve
anne hadi vur beni
düşeyim bulutların kollarına
sil gözyaşlarını
sarıl son defa cansız vucuduma
anne hadi vur beni
sık kurşunu sık oğlum der gibi
yıllar geçti ömür denilen istasyondan
isyanlarla dolu ne geceler yaşadım
kahroldum üşüdüm dondum
şimdi
yanımda bir zambak gibi süzülüşün
zamanı kalıplardan çıkarışın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!