Adıyaman Şiiri - Teyfik Karadaş

ADIYAMAN

Ben seni bu kadar bilmezdim ezel
Yaşantın mutfağın kendine özel
Tarihin coğrafyan her şeyin güzel
Saklı bir cennetsin sen Adıyaman

Unutamam orda geçen günleri
Çok kokladım bahçendeki gülleri
Harikadır Gölbaşı’nın gölleri
Turizm kentisin bil Adıyaman

Çelikhan’ın tütününden çok içtim
Yüzer adasıyla karşıya geçtim
Nemrut’a çıkınca kendimden geçtim
Dünyada emsalin yok Adıyaman

Çaylarında köprüler var tahtadan
Menzile giderken geçtim Kâhta’dan
Sondajların çalışıyor durmadan
Petrol senden çıkar ey Adıyaman

Ormanlarda ince kalın dalın var
Sincik’in de kara kovan balın var
Gerger’inde el dokuma halın var
Motifin güzeldir can Adıyaman

Besni’ndedir eğitimin bayramı
Bütün dünya üzümünün hayranı
İnsanların cömert sever ikramı
Misafirperversin duy Adıyaman

Ayarını güzel yapar ustalar
Çiğ köfteyle şifa bulur hastalar
İlkbaharda yeşillenir tarlalar
Çiftçiyi o zaman gör Adıyaman

Taşıdın Samsat’ı başka yerlere
Tut pekmezin destan olmuş dillere
Gençlerin gidiyor gurbet ellere
İşsizliğe çare bul Adıyaman

Türkülerin tüm dünyada söylenir
Güzellerin halay çeker eğlenir
Müzikli gecen var harfine denir
Bir kültür şehrisin gül Adıyaman

Kalem alır haritanı çizerim
Cenderede Karakuşta gezerim
Barajını Nissibiden geçerim
Bir de feribotun var Adıyaman

Şair Teyfikiyem sen beni anla
Benim saydıklarım denizde damla
Şükrettin her zaman gerçek imanla
Kadim bir bölgesin yar Adıyaman