Adios Şiiri - Alper Eğrikar

bütün
gücünü toplarken pislik
seni affettim
dumanlıdır kent artık
her gün yeni biri evleniyor
bir çocuk tohumu atılıyor
güneşli günleri seven çocuk
güneşi elinle uzaklaştıran sen
bir silüetsin rengin soluk
hayatı hiç ciddiye almazken
ne kadar ciddiydin öyle
gülmezdi ağlamaklı yüzün
utanırdın beni görünce
inan olmasak bile işe yaradın
hayatı anladım, kendime dönmeyi
sana dönmekten o'na dönmeyi
eyvallah
adios
benden bu kadar paydos
sana verilen sevgi imtiyaz
artık hiç sevmiyorum seni
sevgim
seni görme ihtimalimden bile az.
hiç görmediğin satırlardan sana sevgilerle
artistik jimnastik
ve servis kuyruğu
işte bütün mesele bu
aklında bulunsun kenara yaz
kendine
sana uygun
hayal gücüne uygun
yeni veya eski biri bul
durgun duygum yok
son durum.