Hoşumuza gidiyor biz insanların
Kendi kendimizi acıtmak
Bıçağı kalbimizden çıkarıp
Karşımızdakine,
Yanımızdakine,
Kalbinde bizi taşıyan...
Suçsuzlara saplamak.
Aldatıp haklı çıkmaya çalışmak...
Bile bile aldanıp da,
haksızlığı haykırmak.
İhtiyacı baltalamak.
Birine göz koyup,
elde edince gözlerini oymak.
Birini çok sevip,
Karşılık alınca sevgisini yıpratmak.
Hoşumuza gidiyor biz insanların,
sadece 'o'nun için yaşıyor gibi yapıp,
kendi hayatımızı yaşamak.
Canımızdakine,
Kanımızdakine,
Ömre bedelimize,
sanki inatla,
herşeye rağmen 'kabulkar' olan
O hayatı kuşatmak.
Sonra 'yapmadım' demekle hızlı bir kaçış..
'Ben de kanıyorum' deyip yaraları kanırtmak...
Birine söz verip de unutmuş gibi yapmak,
Ya da unuttum deyip, içip içip ağlamak...
Onu ansızın uyandırıp
sakin sakin giderken,
bilmediği bir yolda yapayalnız bırakmak...
Hoşumuza gidiyor biz insanların,
İnsanlığı harcamak...
10.7.2001
Özgü ErgünKayıt Tarihi : 23.9.2001 22:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!