Adını Bilmediğim Filistinli Kıza

Adını bilmediğim
Filistinli kıza

Masumiyetin
Minik ellerinle
Yüreğimi tarumar ederken
Gözyaşların
Kudüs’ü
Yasa boğuyordu.
Yürekler taş kesilmişti
Tüm insanlık
Sağır ve kör...
Ve
Yağmalanıyordu pervazsızca
Kutsiyet.
Feryatlar arşa sığmıyordu.
Cesaretimi
Narin, kırılgan
Bedenine terk etmiştim.
Uykularım kasırgaya dönüştüğünde
Yüzüme çarpan
Ramallah’tı Filistin ‘di
İbrahim ‘i yüzler arıyordum
“Utanın” diyordu
günahsız yüreğin
bedeninle bütünleşerek.
Utan! ey insanlık
Ve.
Uyanın
Bu onulmaz acılara
Ortak olmak için cesaretimizi
Koca gövdelerimize ekleyelim
Öpeceğiniz her çocukta
Adını bilmediğim
Filistinli cesur kızın
Feryadıyla irkilin
Adlarını bilmediğimiz
Masum, günahsız
Yürekli çocukların
Annesi olun
Babaları gibi ölün
Ve
İnsanlığın haysiyeti için
Utanın...

5 nisan 2002 ist