adını anıyorum,
ama bu ses değil,
derinlikten düşen bir dalga,
kıvrılıyor sana,
geldiğim yerden.
gözlerin gece gibi,
parıldayan, ama karanlık,
ben orada;
yolunu yitirmiş,
suskun.
aşk;
toprağın kokusu,
uzayan bir türkü,
adı sende kalan.
rüzgârın tenime değdiği yerde,
sen geçiyorsun içimden,
hafif,
sonra suskunluğun fırtınası.
geceler dolu seninle,
şimdi yokluğun,
nefes buhar,
düş sıcak,
soğuk başka.
ben,
bir çiçeğin toprağıydım,
senle vardım,
şimdi yoksun,
ben kendimi yok sayıyorum.
aşk;
ne deniz sonsuzluğunda,
ne dağ görkeminde,
sadece bir adım,
sessiz kıyılarda yürürken.
adını anmak dua,
cevapsız,
her adımda eksilen ben,
bakış, gülüş,
olmayan.
dünya dönüyor,
sen duruyorsun.
seni sevmek dil değil,
ben sustum,
seninle büyüyen sessizlik,
her hücremde sen,
hatıranda silik.
bir gün, başka şehir,
adını anarken çöken dünya,
ben oradayım,
beklenen yerde.
adını anarken,
şehirler yıkılır,
ben yıkılmam,
var olurum,
sessiz, kendimce.
sen bir düş,
bir yudum su,
gittin,
ben içimde ev kurdum,
duvarlar yıkılıyor,
her sabah biraz daha.
bir sabah uyanacağım,
kimse olmayacak,
sen de, ben de,
hatıra kalacağız.
çok ayrılık yazdım,
ama senin gidişin
en büyüğüydü,
susarak yaşadım
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 13:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ben yıkılmam, var olurum,
sessiz, kendimce. "
Ne güzel anlatmışsın. Onsuzluktaki seni, varlığındaki yok oluşlarını.
Bazen O var diye yok oluruz.
Çünkü onun dışındakiler var olma sebebine yetmez.
"Kendimi bile sevmiyorum sen yokken.
Gelmediğin günleri topluyorum
Sonra çıkaramıyorum seni benden.
Dizelerinle eşlik edeyim sana."
Adını aldığındaki sessiz, kendince var oluşların onun eseri. Hep sende kalsın dilerim..
Ne kadar içten, ne kadar dokunaklı bir yorum bu…
Dizelerim yalnızlığı anlattıysa, senin sözlerin onun kalbine dokundu.
“Bazen O var diye yok oluruz.
Çünkü onun dışındakiler var olma sebebine yetmez.”
Bu cümle, hem bir sitemin yankısı hem de sevgide kendini unutmanın en sessiz ağıdı gibi...
Senin de dediğin gibi, gelmediği günleri toplamak insanın içini içinden alır,
ve "çıkarmak" artık mümkün değildir...
çünkü bazı eksiklikler, yerleşir… ve zamanla biz olur.
Bu güzel satırların bana çok şey kattı. Teşekkür ederim.
Yaşamak güzeldir.
Çünkü yaşamak başlamaktır, her zaman, her an.
Bize özel bir rüya akıyor.
İnsanın kendini putlarıyla aldatması bir kaza değildir.
Başkasının yatağına takılıp düşmedi.
Bu bir seçimdi hesaplanmış bir seçim.
Seçeneklerini tarttı, senin huzurun yerine kendi zevkini seçti ve kabul etti.
Şimdi mi?..
Yüreğinize sağlık
En derin sevgi muhabbet ve selamlarımla
Ne kadar doğru bir başlangıç cümlesi: Dünyadaki tek sevinç başlamaktır.
Çünkü insan, her başlangıçta yeniden doğar; her sabah biraz daha kendine yaklaşır, biraz daha uzağa yürür kendinden.
Ve evet, yaşamak...
Tüm acılarına, eksiklerine rağmen hâlâ kıymetli, çünkü içinde umut saklar: yeni bir söz, yeni bir yol, yeni bir biz…
Putlarımızı sırtlayarak yürüdüğümüz yollar elbette bize aittir.
Seçimlerimizin ardında sadece bir anlık heves değil, çoğu zaman koca bir suskunluk, uzun bir suskunluk gizlidir.
Ama ne olursa olsun, gerçek olan hep yerini bulur.
Huzurun yeri değişmez, ama bazen kıymeti ancak kaybedince anlaşılır.
Kalbinizden gelen bu satırlar için ben de yürekten teşekkür ederim.
Sözcükleriniz bir bakıma aynadır; hem size hem okuyana kendini gösterir.
En içten sevgi ve saygılarımla,
Kaleminiz hiç susmasın.
Yorumunu bir şiir gibi okudum…
Ne zaman yazdığım satırlar biri tarafından bu kadar derinden anlaşılır, işte o zaman kelimelerim gerçekten yerine varmış hissederim.
"Bir insan değil de bir sızı yazmış bunu" deyişin… dokundu kalbime. Çünkü bazen ben de öyle hissediyorum; yazmıyorum da içimde biriken sessizliği bir yerlere bırakıyorum sadece.
"Ben bir çiçeğin toprağıydım" derken, kalbimde hâlâ yerini koruyan bir eksikliği tarif etmeye çalışmıştım. Sen ise bu dizenin içinden geçip, onun tam karşısındaki duyguyla yüzleşmişsin. Bu çok kıymetli...
Aşkı bir dua gibi düşünmek, sevmeyi dilin değil kalbin bildiği yerden anlamak… bu paylaşıma yoldaşlık ettiğin için minnettarım.
Sözlerin bir okuyucudan çok, bir yol arkadaşı gibi geldi bana.
İyi ki varsın.
İyi ki okudun ve hissettin.
Kalbinin güzelliğine, sesinin zarafetine sonsuz teşekkürle...
Sevgimle,
TÜM YORUMLAR (6)