Adın Sevgin Batsın Senin

Adın sevgin batsın senin

Bir ışık aldım,kara gözlü ve güneş yüzlü yardan.
Bir yar buldum kafama göre dedim,nasip olmadı.
Kahrolma güzelim sen kahrolma Allah büyüktür.
Ağlama güzel gözlerim ağlama,Mevlam Kerimdir.

Onun sevgisi de,yakıp kül eden ateşten bir gömlek.
İçli bakışı sanki uçurum,gülümseyişi ise bir fırtına.
Gözleri sevgiye tutsak,sevenlere tuzak ve aşk dolu.
Seni ne kadar çok sevdim,neydi söyle neydi,suçum.

Sevmek ağlamak ağlatmak değil,kahrolmak da değil.
Sen geceler boyu değil,bir dakika bile değmezmişsin,
Göz yaşı dökmeye,yürek dağlanmaya ve kahrolmaya.
Boşunaymış; sevip,sevinip,düşünüp de unutamamam.

Çok seviyorum dedin dedin,bir defa arayamadın bile,
Nerde o güzel sözler,buğulu bakışlar, bağlılık nerede.
Büyük sözler söyleyip,söz vermek öyle unutmak değil.
Sevgi aşk öyle sanıldığı gibi,çocuk oyuncağı hiç değil.

Sen sevmeyi sevilmeyi ne bilirsin ki daha küçüğüm.
Belliydi davranışlarından belliydi o durgunluğundan.
Olduğun gibi görünüp,göründüğün gibi de olmadığın.
Sen; gerçek sevgi ve aşkı hiç bir zaman öğrenemezsin.

Nasıl edem,nere gidem,bu dertli vurgun yemiş baş ile.
Bilemedim beli bükük sesi çıkmayan kemana döndüm.
Sen de vefasız çıktın, sözüne ve ismine layık olamadın.
Sevgin batsın,yüzün batsın,adın batsın be vefasız senin.

09.10.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi