Adın Bahardır Senin Şiiri - İmdat Gümüş

Şehir tozu emmiş çiçeklerin
Kim bilir kaç bahardır
Gönül çiçeklerine özlemleri

Kim bilir kaç ağlayan zaman yaşadım
Her çiçeği bahar sanıp
Sokağa çıkmayalı bu şehirde

İmgesel dokunuşları sevda sanıp
Yalanları yarınla dünün kucağında esnettim
Kırlangıç yürüyüşlerini
Mesken tuttu yıllardır
Kral mezarlıkları

Bilirim sevdalar sensizliğin sessizliğinde
Acımasızlığın acısıydı
Kobay dokunuşlardan arda kalan

Senfoniler suskun
Gözyaşları notada
Umarsız sanıltılar
Erimiş bir potada

Ne çok zamandır yüreğimin gözyaşı
Gitarında çığlıktı
Bütün baharlar bana yakasız gömlek dikti

Kimi zaman deniz kokardı
Parmaklarının ucu
Ve arzulardı seni istiridyeler çakıl gölgelerinde

Topal inatlı yârim
Zeybek yürekli yârim
Kıskanırdı kumsallar hasret kokan sıcaklığını
Kısır döngüler yemişim dön gel
Ve göster havadan nem avuçlayan
Bahar sıcaklığını