Nihal'imi Andığımda Işıklar Selam Eder

Nihal’im Risalesi

Nihal’im, sen bir baharsın,
Rahmân’ın nefesiyle uyanan.
Dalında açan her çiçek,
Sana fısıldar zamana,
Ve ben, her seher vaktinde seninle secdeye varırım.

Gözlerinle başlar kalbimde kevser bir çağlayan,
Adın sorulmaz, çünkü senin varlığın her kelâmın önünde.
Adın: Nihal’im — dilimde tek kelime, tek tecellâ, tek yemin.

Gülüşünle susar zamanın uğultusu,
Bir bakışınla durur bütün arayışlar,
Varlığınla erir perde perde gizem,
Sen bir hal’sin, içimde sükûtun en yüksek nidâsı.

Her nefesinle yoğrulurum, bir duâ gibi içimde,
Geceler secdeye varır, adını anarken gizlice.
Adın: Nihal’im — eksik kalır her harf, her mecaz,
Sen: Ben’de Ben’imi eriten bir vuslat niyazı.

Nihal’im, seninle her an,
Karmaşanın içinde huzur, fırtınaların içinde sükûn,
Sen bir medrese, bir sır, bir mürşid, bir mana…
Ve ben, yalnız seni anarken,
Evrenin bütün ışıkları bana selam eder.