Bir tıkırtı duydum sanki.
Kim ola gelen?
Kim ki gecenin bu vakti?
Açsam kapıyı,
Şaşırsam…
Sarılsam boynuna, gelenin.
Tam da kendimi ağırlıyorken en incesinden.
En iyisi hiç kalkmamalı yerimden.
Adımlar var gelen, sıcacık
İnsanı sıçratır yerinden.
Adımlar var giden, buz gibi soğuk.
Çiviler olduğu yere insanı.
Kalksam,
Açsam kapıyı,
Sarılsam boynuna…
Desem, nerede kaldın?
Desem…
Gülümsesen..
Sana geliyordum hep,
Sana koşuyordum soluk soluğa.
İyi ki açtın,
Yoksa burada,
Kapında karşılayacaktım sabahı, desen.
Sevinsem..
Kendimi gönderebilsem kendimden.
Kalksam yerimden…
Açsam kapıyı,
Sarılsam boynuna…
Bir güç bulabilsem..
Takatim yok doğrulmaya,
Gülümseyen bir yüzle,
Sevda kapısını aralamaya.
Buz gibi bir soğuk şimdi içimde!
Isınmak için bir yudum aldım son kadehten.
Adımlar uzaklaşıyor gitgide benden.
05/2005
Aysun EratKayıt Tarihi : 24.5.2005 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yoksa dahi böyle biri,onu aramak ve bu heyecanı yaşamak güzeldir genede.
Kadehleri dertten değil,sevinçten kaldırmayı dilerim tüm insanlara.
Tebrikler,yüreğinize şenlik.
Murat Demirci
TÜM YORUMLAR (4)