Adımı Unutuyorum Şiiri - Beytullah İmzaoğlu

Adımı unutuyorum, dudaklarından kelimeler taşınca
Kelebekler uçuşuyor, dudakların sonsuza varınca
Rüyalarım hayatla buluşuyor, bir bakışınla
Akşamlar bitiyor, gündüzler doğunca

Kendimi unutuyorum, ellerinden huzur akınca
Kalbim pır pır ediyor, ellerin ellerime dokununca
Gerçek oluyor masallardaki hikâyeler, bir bakışınla
Hayatım doğuyor, karanlıklar batınca

Sanatımı hatırlıyorum, soyutlanıyorum hayattan
Yazıyorum hiç durmadan, sonsuzluktan sevdadan

Adımı hatırlıyorum, dudaklarında kelimeler durunca
Kelebekler kaçışıyor, dudaklarında nağmeler susunca
Hayaller rüyalarda kalıyor gözlerini kaçırışında
Gündüzler bitiyor, akşamlar doğunca

Kendimi hatırlıyorum, ellerinde huzur kalmayınca
Kalbim küt küt ediyor, ellerim ellerinden kopunca
Yalan oluyor, hikâyeler gözlerini kaçırışında
Hayatım batıyor, karanlıklar doğunca

Sanatımı unutuyorum, somutlanıyorum hayattan
Kalemim duruyor,yazamıyorum sonsuzluktan sevdadan.

22.04.2009