Adımı Kendim Koydum Şiiri - Keriman Güner

Kimseye göre şekil almadım, eksilmedim.
Adımı kendim koydum bu kez,
Kendi kalemimle yazıldım yeniden,
Okunmam zor olabilir, ama bil:
Silinmem imkânsız.

Başkasının cümlesine virgül olamam artık.
Ne aşkın eksik bıraktığı yerdeyim,
Ne de terk edişlerin ağırlığında.
Kimseye ağırlık olmasın diye
Yıllarca kendi üstüme bastım.
Ben, o yarım kalmış duyguları
Taşımıyorum artık.

Yutkundum, yok saydım, alıştım.
Ama bugün, O yükü yere bıraktım.
İyi bak: Yer çatladı belki, ama
Ben hâlâ dağ gibi duruyorum.

Kırılmış bir aynaydım bir zamanlar…
Her bakan kendini kesiyordu içimde.
Ama şimdi? O kırık yerlerim ışık sızdırıyor.
Ve sen? Sen o ışığa bile bakamayacak kadar
Körsün artık.