Adımı Çağıran Ses Şiiri - Kenan Deniz

İçimdeki acı deviniyor bugün tavanda dur duraksız
Bir bağ bozumu anı balkıyor hayalimde
Bütün pencereler
Demir parmaklıkla kapanmış
Susmuyor içimde adımı çağıran ses
Bütün çiçekler soluyor
O sessiz bahçede

Çalıştıkça köreliyor saatin dişlileri
Alabildiğine çoban türküleri geliyor rüzgarlı tepelerden
Sabah güneşi , şakayıklar , ürkek tilki adımlarıyla
Yollara dökülüyor
Yüreğin tıkandığı yerde sararmış bir yaprak gibi
Önüme düşüyor acılar

Ömrün içinden geçiyorum
Dur diyen yok , zamanda artık yetmiyor sevmelere
Akıp gidiyor ellerimden günler , seneler
Kendimi unutmuşçasına
O eski günleri arıyorum çamurlu kaldırımlarda hala
Her şeyin bir sonu olduğunu bile bile